Dag 23 - Portland, grote stad , wel een beetje smoezelig maar wel gezellig.

6 uur, good heavens, dat is toch geen tijd voor een vakantieganger en dan ook nog op zondag. De reden? Ania heeft een fietstour geregeld. Dus vroeg op pad. we waren ruim op tijd. Otootje geparkeerd, wat wel even zoeken was, want op zaterdag en zondag is parkeren door de stad gratis en dus worden parkeer garages gemeden. Fietsen door de grote stad is zeker niet verkeerd want dan zie je toch wat meer details en zeker als er dan door de gids ook nog een leuke story bij verteld wordt. 

Het was gelukkig niet zo’n afmattende tour als in Seattle aan het begin van de vakantie. Nee, deze man nam de tijd en stopte veel om de bijzonderheden en geschiedenis van de stad door te nemen. Zo vertelde hij ook dat men in het verkeer soms wel al te vriendelijk is. Ik heb al eens eerder aagehaald dat de weggebruiker in het algemeen erg disciplinair is, welnu hij vertelde dat het soms wel voorkomt dat men elkaar voorrang wil verlenen waardoor men juist heel lang stilstaat. Hij had het nog niet verteld of een voorbeeld werd al gegeven.

Op een kruising met 4 way stopborden (dus alle vier de straten hebben dan een stop bord, kwam een redelijk gezetten dame die net nog 3 cm ruimte had tusen het stuur en haar b……hahah, nee die niet, ik bedoelde buik, en zij stopte netjes voor het bord. Wij waren later aangekomen bij ons stopbord en nu is het zo dat in dit geval de eerstkomende voorrang heeft, maar nee hoor het dikkertje wilde niet oprijden ondanks dat wij haar wenkten, ze wenkte terug dat wij maar eerst moesten gaan. Maar zij had wel voorrang, dus de gids gaf haar duidelijk aan dat ze kon gaan. Ons amerikaans dikkertje  draaide haar armen in elkaar en legde ze bovenop haar b…… ja, nu wel, borsten, en ging boos zitten kijken, zo van. Ik wacht net zo lang tot jullie gaan. Hahaha, ok,ok, we gaan al. Nu zal de historie u niet zo veel interesseren maar misschien wel hoe de stad heden in elkaar steekt.

Om te beginnen heeft deze stad zijn faam gekregen als de hoofdstad van fietsend Amerika ofwel American Bicycle Capitol. Er wordt inderdaad veel gedaan om het fietsen te promoten. De stad heeft een populatie aantal van zo’n 700.000 inwoners en zonder al te veel hoge gebouwen maar derentegen heeft het over de rivier tientallen bruggen die op een massale manier zijn gebouwd. Ik heb al eens eerder aangehaald dat bruggen in Amerika vreselijk hoog zijn gemaakt welnu dat is hier met sommigen wel het geval maar de oudere bruggen waren dat nog niet. 

1 van de bruggen lijkt zelfs een replica van de oude spoorweg hefbrug van Rotterdam, deze brug is alleen iets veelzijdiger. Voetgangers en wielrijders hebben het onderdek samen met de trein. Op het boven dek rijdt dan weer het autoverkeer en de trams die ze hier ook hebben. Bruggen in Amerika zijn wel vaker 2 deks uitgevoerd. In tegenstelling tot veel moderne steden is Portland echt nog een ouderwets uitgaansstad, dus er is zeker wel leven in de avonduren, maar zoals voor elke vreemdeling geldt, je moet de weg weten. We kwamen er achter dat we eigenlijk de avond er voor op de verkeerde plaats waren. 

De tour duurde zo’n 3 uurtjes en mijn complimenten. We hadden veel gezien en een goede indruk gekregen van Portland als de stad van Bicycles, Beer and Bridges. Na afloop zijn we nog maar even te voet langs de rivier gelopen en over een zgn zaterdag markt, haha jawel op zondag en natuurlijk vond Ania haar Poolse Pierogi in een Polish foodcar. Portland heeft ook eigen bier brouwerijen. Sterker nog vaak brouwen de restaurants of kroegen zelf hun eigen merk bier.

Van een tekort aan zwervers kun je niet echt spreken in Portland. Ze nestelen zich overal en dat geeft niet altijd een goed beeld van de toch wel mooi aangelegde parkjes. Ik zelf vindt dit toch een groot nadeel van Amerika. Het is natuurlijk verschrikkelijk voor die mensen, maar als ik moet oordelen naar hun gedrag en uiterlijk vraag ik mij wel eens af of ze niet wat meer aan hygiene kunnen doen. Amerika biedt vele mogelijk heden om je zelf buiten te wassen en zelfs droog te blijven voor de regen onder bruggen en viaducten. Maar tja als je aan de drank gaat dan ben je verloren. 

Maar goed de positieve kant maar weer. Het was gezellig in de binnenstad er was een promotieloop voor Borst kanker. Hiervoor gingen duizenden mensen in het roze gekleed in optocht door de stad heen en ja net als overal veroorzaakt dat dus een verkeersopstopping. Ik blijf mezelf verwonderen over  de manier waarop mensen over straat lopen. Soms heb ik dan ook mijn video camera verdekt opgesteld om opnames te maken. Maar hopen dat de beelden gelukt zijn. 

Genoeg gewandeld, nu nog even elders in de stad 2 straten bekijken. De eerste straat waren veel losse eettentjes zgn foodcars, welke trouwens door de hele stad wel zijn verspreid, ook hier staat Portland om bekend. De 2e straat ging om het min of meer hippy gedoe. Alhoewel dat niet direkt te merken was. Totdat je de mensen ziet lopen, zo lekker alternatief haha.

Op weg naar Mountain Hook. Deze vulkanische berg zou een krater hebben die te benaderen was en de vulkaan was nog altijd actief, alhoewel de laatste uitbarsting ergens voorin de 18e eeuw was. Eenmaal op de weg naar de vulkaan zagen we rond dat ding een kring van damp liggen en de bewolking door omheen was ook niet veelbelovend. om nu weer in de sneeuw te geraken was niet echt een optie, uiteindelijk was die jongen 3100 meter hoog en dus hebben we na overleg maar besloten om de meneer Hood met rust te laten. 

Hiervoor in de plaats was er een waterval in de buurt waar het water van een hoogte van 165 meter naar beneden komt vallen in een natuurlijk basin en vanuit dat basin er wederom een waterval ontstaat van pak weg weer een 20 meter om vervolgens als een klein riviertje verder te stromen. Wow, we zijn niet aleen hier. Volgens mij denken al die mensen dat het om een geneeskrachtige bron gaat. Wat een tourisme. Wat zijn we eigenlijk een kudde volkje. Stroomt er een straal water langs een rots naar beneden, gaan we met zijn alle kijken hoe dat toch mogelijk is. Ania, ik ga rechtsomkeert ga thuis wel naar de douche zitten staren hoor. Echt niet John, daar komt niets van in, je moet nog plaatjes maken en dat kan je best snel 30 stuks per seconde toch. John op een bankje vlak bij de straal genieten van het gedrag van de vele fotomakers en al die verschillende culturen, want daar weten ze hier wel raad mee in the states. 

Ania naar boven op een brug die boven de 2e waterval was gemaakt, om de nodige foto’s te maken. Terwijl ik omhoog kijk naar die brug, wordt daar een spandoek ontvouwen, oh nee he, ben ik op vakantie wordt ik weer achtervolgt door activisten, dit is zo erg. Maar na goed lezen ontdek ik toch wel iets anders. Iets dat sommigen als iets vreselijks beschouwen of zelfs als een ramp. Op het spandoek stond geschreven met grote letters…….” WIL JE MET ME TROUWEN”. Dit is zo gemeen he, om iemand die misschien even heerlijk uit was dit weekend deze tekst onder zijn neus te schuiven. Waarom moet je nou op deze manier iemands weekend verknallen. Maar bij nader inzien was het toch anders, vlak voor mijn neus valt een redelijk gezet mannelijk persoon op zijn knie-en, auch dat moet pijn doen, die op de meest romantische wijze zijn vriendin haar waterhuishouding laat stromen. De mensen klappen en zo geschiedde het, een nieuw, “Ja, ik wil voor het leven”, was geboren. Jawel dit was een heel leuke manier om iemand te vragen, daar zijn we het wel over eens. Zo dat was weer een ervaring rijker in ons leven. We weten weer dat water door de aantrekkingskracht aangetrokken wordt. Want is het wel vallen? Soms hangen we toch ondersteboven als de aarde draaid ? En we weten ook dat water een aantrekkingskracht heeft om iemand ten huwelijk te vragen.

Vrouwen zijn sneaky en daarmee ook slim. Ania had de weg naar het hotel al bepaald. Dus op naar onze volgende slaapkamer voor 1 nacht. “Kunnen we hier even rechtaf slaan”, kwam er rechts van mij een vraag. Ja hoor zoals ik al zei vrouwen zijn slim, want raad eens….Jawel een outlet. Pfft dat wordt weer zitten en wachten. Maar het viel mee want de fabrikanten waren Ania niet goed gezint dus was er niets van haar smaak te vinden.

Hotel here we come. Goede kamer, koffers neergezet en de deur uit. Ik had trek in KFC. Maar eerst nog even langs een winkelcentrum want ook dat wist Ania al weer te vinden. Maar wat we beiden niet hadden bedacht was het feit dat het zondag was en dan sluiten de winkels om 7 uur ’s avonds in plaats van 9 uur. Dus ook hier een strop voor….. mm in dit geval beiden want ik zoek ook wat lol.

KFC kippetjes opgehaald en en we hadden deze keer een romantische etentje op de kamer.

Slaap lekker en tot morgen.